TRE艢膯: Poka偶 informacje o tre艣ci pozycji >>Zojce i Krzysztofowi niebo runęło na głowy. Bo można pokonać każdą przeszkodę, ale jak wygrać z pojawiającą się nagle biologiczną matką panny młodej? Kt贸ra na dodatek oświadcza, że pan młody jest jej przyrodnim bratankiem... Zojka robi więc to, do czego przyzwyczaiła się od dzieciństwa. Ucieka. Choć tym razem gdzieś w głębi serca wie, że wr贸ci. Bo tak jak nie mogłaby żyć bez powietrza, nie mogłaby żyć bez ukochanego Krzysia. Krzysztof wierzy, że jej ucieczka nie jest bezpowrotna, ale postanawia, że znajdzie ją, zanim dziewczyna postanowi wr贸cić. Bo i on bez powietrza żyć nie może. A w tle opowieść o tym, czy na tym świecie - bez powietrza - w og贸le żyć będą mogły wnuki. Nie tylko Zojki i Krzysztofa, ale i nasze. Moje, twoje, naszych przyjaci贸ł. |
SERIA/CYKL: Cykl szczepankowski stanowi膮 >>
| [Poka偶 pozycje serii] | |
Tom 1 Pewnego lata w Szczepankowie |
Pe艂na pogody ducha opowie艣膰 o ludziach szukaj膮cych szcz臋艣cia w malowniczym zak膮tku na Mazurach. Mi艂o艣膰 i przyja藕艅, a w tle zagadka sprzed lat oraz przyroda jak w Sosn贸wce. 艢cie偶ki Olgi Ta艅skiej i Adama Biernackiego po raz pierwszy skrzy偶owa艂y si臋 w Szczepankowie. To tutaj jedenastoletnia sierota zaprzyja藕niona z wron膮, miejscowy dziwak ratuj膮cy dwa dzikie lisy i ch艂opiec sp臋dzaj膮cy nad jeziorem wakacje znajduj膮 spokojn膮 przysta艅. Jedyne, co narusza sielsk膮 atmosfer臋, to pewna stara tajemnica, kt贸ra prosi si臋 o wyja艣nienie. Czy przyja藕艅, akceptacja i zwyk艂a 偶yczliwo艣膰 s膮 w stanie odmieni膰 偶ycie cho膰 jednemu zagubionemu cz艂owiekowi? Czy ch臋膰 posiadania dziecka mo偶e przys艂oni膰 wszystkie inne uczucia? Utrzymana w klimacie "Sosnowego dziedzictwa" historia os艂odzi przykre chwile, przywr贸ci nadziej臋 na dobro i da si艂臋 do walki o szcz臋艣cie. | |
Tom 2 Cyklu Szczepankowskiego cz臋艣膰 druga... Mi艂o艣膰, kt贸ra rozpocz臋艂a si臋 nad jeziorem. Niespodziewany syn. i upominek, wieszcz膮cy szcz臋艣liwe zako艅czenie ca艂ej opowie艣ci. Pewien list sprzed wielu, wielu lat... Czy zmieni艂by 偶ycie adresata, gdyby zosta艂 przeczytany wcze艣niej? Czy w 偶yciu Stefana jedynie przemiana z Wiechcia w doktora Bielaka by艂a momentem zwrotnym? A jaki by艂 wp艂yw pewnego hat-tricka na Adriana, 艣wiatowej klasy pi艂karza, w kt贸rego 偶ycie wpl膮ta艂a si臋... macocha? Historia, kt贸ra zacz臋艂a si臋 od spotkania dw贸jki przeuroczych wisus贸w, Zojki i Krzysia, nad Jeziorem Szczepankowskim, toczy si臋 dalej. Tym razem g艂贸wne role w opowie艣ci graj膮 nieco starsi bohaterowie: babcia Krystyna i doktor Stefan Bielak. Udowadniaj膮, 偶e mi艂o艣膰 nie jest wy艂膮cznie domen膮 m艂odych ludzi, a z kart ksi膮偶ki bije optymizm i ciep艂o, znane ju偶 setkom tysi臋cy czytelnik贸w, kt贸rzy przeczytali trzy tomy "Sosn贸wki". | |
Tom 3 Dziewczyna ze Szczepankowa |
Trzecia po "Pewnego lata w Szczepankowie" i "Niecodziennym upominku" cz臋艣膰 opowie艣ci o ludziach, kt贸rych po艂膮czy艂 mazurski pensjonat. M艂odzi Biernaccy dorastaj膮. Braterstwo krwi Zojki i Krzy艣ka zostaje wystawione na pr贸b臋. Pojawienie si臋 Izy, przebojowej dziewczyny z licencj膮 pilota, sprawi, 偶e Zojka odkryje w sobie co艣, czego si臋 nie spodziewa艂a, Krzysiek za艣 b臋dzie musia艂 udowodni膰, 偶e dor贸wnuje 艣mia艂o艣ci膮 nowej znajomej. Do akcji wkracza Jasiek, przystojny weterynarz z doktoratem. Helena rozstanie si臋 z Wa艣k膮 na zawsze, a babci臋 Krystyn臋 zaskocz膮 z艂e wie艣ci i antyterrory艣ci. Dalsze losy bohater贸w, kt贸rych zachwyci艂y szczepankowskie klimaty i urok mazurskiego krajobrazu. | |
Tom 4 I tak nie przestan臋 Ci臋 kocha膰 |
Zojce i Krzysztofowi niebo run臋艂o na g艂owy. Bo mo偶na pokona膰 ka偶d膮 przeszkod臋, ale jak wygra膰 z pojawiaj膮c膮 si臋 nagle biologiczn膮 matk膮 panny m艂odej? Kt贸ra na dodatek o艣wiadcza, 偶e pan m艂ody jest jej przyrodnim bratankiem... Zojka robi wi臋c to, do czego przyzwyczai艂a si臋 od dzieci艅stwa. Ucieka. Cho膰 tym razem gdzie艣 w g艂臋bi serca wie, 偶e wr贸ci. Bo tak jak nie mog艂aby 偶y膰 bez powietrza, nie mog艂aby 偶y膰 bez ukochanego Krzysia. Krzysztof wierzy, 偶e jej ucieczka nie jest bezpowrotna, ale postanawia, 偶e znajdzie j膮, zanim dziewczyna postanowi wr贸ci膰. Bo i on bez powietrza 偶y膰 nie mo偶e. A w tle opowie艣膰 o tym, czy na tym 艣wiecie - bez powietrza - w og贸le 偶y膰 b臋d膮 mog艂y wnuki. Nie tylko Zojki i Krzysztofa, ale i nasze. Moje, twoje, naszych przyjaci贸艂. |
|